سونوگرافی هیپ یک روش تصویربرداری غیرتهاجمی و بدون درد و یکی ازسونوگرافی های مهم و ضروری است این سونوگرافی به طور خاص معمولاً برای بررسی ارزیابی وضعیت مفصل ران ،ساختارهای لگن مانند استخوان‌ها، مفاصل و بافت‌های نرم، انجام می‌شود. پزشکان هنگامی که مشکوک به مشکلی به نام دیسپلازی رشدی لگن (DDH) و مشکلاتی مانند دررفتگی یا نارسایی در رشد استخوان‌ها و مفاصل هستنداین سونوگرافی را تجویز می کنند
این سونوگرافی به خصوص در نوزادانی که در معرض خطر بیشتری برای مشکلات لگنی هستند، مانند نوزادانی که در وضعیت بریچ (Breath) به دنیا آمده‌اند، بسیار مهم است سونو هیپ به دلایل مختلفی نیازمند دقت و تجربه است و انتخاب دکتر مناسب و بهترین مرکز سونوگرافی در شهرکرد می‌تواند ،در نتیجه و تشخیص صحیح تأثیر زیادی داشته باشد.
1-تجربه و تخصص دکتر رئیسی به عنوان یک پزشک با تجربه در زمینه سونوگرافی، تخصص و دانش لازم را برای تشخیص مشکلات لگن نوزاد دارد، تجربه ایشان در انجام این نوع سونوگرافی‌ها می‌تواند به کاهش خطاهای تشخیصی کمک کند.
2-دستگاه‌های پیشرفته: در این مرکز از دستگاه‌های سونوگرافی پیشرفته و دقیق استفاده می شود ،این دستگاه‌ها قادر به تولید تصاویر با وضوح بالا هستند که برای تشخیص دقیق مشکلات لگن نوزاد ضروری است.
3-برخورد حرفه‌ای: دکتر رئیسی با برخورد حرفه‌ای محیطی آرام و مطمئن برای انجام سونوگرافی فراهم می‌کند، این امر به خصوص برای نوزادان که نیاز به آرامش دارند، بسیار مهم است.
4-نتایج دقیق و سریع: با توجه به تجربه و استفاده از دستگاه‌های دقیق، قادر است نتایج سونوگرافی را به صورت دقیق و در زمان کوتاهی به والدین ارائه دهد. این امر می‌تواند به تشخیص سریع و درمان به موقع کمک کند.
این مزایا باعث می‌شود که والدین با اطمینان خاطر بیشتری به دکتر لیلا رئیسی برای انجام سونوگرافی لگن نوزاد مراجعه کنند.

حال اگر می خواهید درباره این تست بیشتر بدانید با ما همراه باشید.

برای تشخیص مشکلات و ناهنجاری‌های مختلف در نوزادان به کار می‌رود. از جمله مهم‌ترین کاربردهای این سونوگرافی می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
تشخیص دیسپلازی تکاملی لگن (DDH) :این بیماری که در نوزادان شایع است، می‌تواند منجر به مشکلات جدی در رشد و تکامل لگن شود. سونوگرافی می‌تواند به تشخیص زودهنگام و درمان این مشکل کمک کند.
ارزیابی موقعیت و شکل استخوان‌های لگن: این سونوگرافی به پزشکان کمک می‌کند تا مشکلات احتمالی در شکل و موقعیت استخوان‌های لگن نوزاد را شناسایی کنند.
بررسی عملکرد مفاصل لگن: سونوگرافی می‌تواند به ارزیابی عملکرد صحیح مفاصل لگن کمک کند و ناهنجاری‌های مربوط به آن را تشخیص دهد.

مزایا

سونوگرافی لگن دارای مزایای فراوانی است که شامل موارد زیر می‌شود:
این سونوگرافی بدون نیاز به جراحی یا هرگونه تهاجم فیزیکی انجام می‌شود، که این امر آن را به یک گزینه ایمن و راحت برای نوزادان تبدیل می‌کند.
نوزادان در حین انجام این سونوگرافی هیچ‌گونه دردی را تجربه نمی‌کنند، که این موضوع برای والدین بسیار آرامش‌بخش است.
سونوگرافی می‌تواند به تشخیص زودهنگام مشکلات و ناهنجاری‌ها کمک کند، که این امر به درمان به موقع و جلوگیری از عوارض جدی‌تر منجر می‌شود.
این روش قادر است تصاویر دقیقی از مفاصل و استخوان‌ها ارائه دهد که برای تشخیص زودهنگام مشکلات بسیار مفید است.

معایب

هرچند که سونوگرافی لگن نوزاد دارای مزایای زیادی است، اما معایبی نیز دارد که باید به آن‌ها توجه کرد:
انجام این سونوگرافی نیاز به تجهیزات پیشرفته و تخصصی دارد که ممکن است در همه مراکز درمانی موجود نباشد.
دقت نتایج این سونوگرافی به میزان زیادی به مهارت و تجربه پزشک انجام‌دهنده بستگی دارد. پزشکان ماهر و مجرب می‌توانند نتایج دقیق‌تری ارائه دهند.

تشخیص در رفتگی لگن نوزاد یا دیسپلازی تکاملی لگن (DDH) معمولاً از طریق معاینات بالینی و تصویربرداری‌های پزشکی انجام می‌شود.
این فرآیند شامل مراحل زیر است:

معاینات بالینی

آزمون اورتولانی :اورتولانی (Ortolani Test) پزشک ران نوزاد را به سمت داخل و خارج حرکت می‌دهد تا ببیند آیا مفصل ران به درستی در جای خود قرار می‌گیرد یا خیر. صدای کلیک یا تق تق هنگام حرکت می‌تواند نشان دهنده دیسپلازی باشد.
آزمون بارلو :بارلو (Barlow Test) پزشک سعی می‌کند مفصل ران نوزاد را از جای خود خارج کند تا ببیند آیا مفصل ناپایدار است یا خیر. این آزمون نشان می‌دهد که مفصل ران به راحتی جابجا می‌شود.
بررسی چین‌های پوستی: پزشک تفاوت در چین‌های پوستی ناحیه ران و باسن را بررسی می‌کند. عدم تقارن می‌تواند نشانه‌ای از دیسپلازی باشد.

تصویربرداری

سونوگرافی :سونوگرافی لگن، که معمولاً بین 4 تا 6 هفته پس از تولد انجام می‌شود، می‌تواند به دقت ساختارهای داخلی لگن را بررسی کرده و دررفتگی یا ناهنجاری‌های احتمالی را شناسایی کند. این روش به ویژه در نوزادان کوچک و تازه متولد شده موثر است.
رادیوگرافی (اشعه ایکس): در نوزادان بزرگتر و کودکان، رادیوگرافی می‌تواند به تشخیص مشکلات لگن کمک کند. این سونوگرافی به دلیل وضوح بیشتر ساختارهای استخوانی پس از چند ماهگی مورد استفاده قرار می‌گیرد.

این روش به ویژه برای تشخیص دیسپلازی تکاملی لگن (DDH) مفید است. مراحل انجام سونوگرافی لگن نوزاد به شرح زیر است:
نوزاد برروی یک تخت یا میز مخصوص قرار داده می‌شود. نوزاد باید در حالت آرام و بدون حرکت باشد. ممکن است از والدین خواسته شود که نوزاد را در هنگام انجام سونوگرافی نگه دارند یا از ملحفه‌ها و پتوهای نرم برای ثابت نگه داشتن نوزاد استفاده شود پزشک یا تکنسین سونوگرافی مقدار کمی ژل شفاف و مخصوص را بر روی ناحیه لگن نوزاد اعمال می‌کند این ژل کمک می‌کند تا امواج صوتی به خوبی از پوست عبور کنند و تصاویر واضح‌تری ایجاد شود پروب سونوگرافی (مبدل) که دستگاه کوچکی است و امواج صوتی را ارسال و دریافت می‌کند، به آرامی بر روی ناحیه لگن نوزاد حرکت داده می‌شود پزشک یا تکنسین پروب را در جهات مختلف حرکت می‌دهد تا تصاویر دقیقی از مفصل لگن و استخوان ران به دست آورد دستگاه سونوگرافی تصاویری از لگن نوزاد را روی مانیتور نمایش می‌دهد. این تصاویر توسط پزشک بررسی و ضبط می‌شوند پزشک می‌تواند تصاویر را از زوایای مختلف بررسی کند تا هر گونه نشانه‌ای از دیسپلازی یا سایر ناهنجاری‌ها را تشخیص دهد.

درمان برای نوزادن زیر یک ماه یا بدو تولد

درمان دیسپلازی تکاملی لگن (DDH) در نوزادان زیر یک ماه، به ویژه آن‌هایی که تازه متولد شده‌اند، به دلیل انعطاف‌پذیری بالای استخوان‌ها و بافت‌ها و همچنین پاسخ بهتر به درمان‌های غیرتهاجمی، نتایج بهتری به همراه دارد.
استفاده از بریس پاولیک (Pavlik Harness):بریس پاولیک یک وسیله کمربندی است که پاهای نوزاد را در موقعیت خمیده و باز نگه می‌دارد تا سر استخوان ران به درستی در حفره لگنی قرار گیرد و به تدریج تثبیت شود. نوزاد معمولاً باید به مدت 6 تا 12 هفته از این بریس استفاده کند. مدت زمان دقیق بستگی به میزان بهبودی و نظر پزشک دارد این روش غیرتهاجمی است و به نوزاد اجازه می‌دهد تا در حالی که مفصل ران در موقعیت صحیح قرار می‌گیرد، حرکت کند.
گچ‌گیری: اگر بریس پاولیک به تنهایی کافی نباشد یا وضعیت دیسپلازی شدیدتر باشد، پزشک ممکن است گچ‌گیری را توصیه کند. در این روش، مفصل ران به طور غیرجراحی به جای خود بازگردانده می‌شود و سپس با گچ ثابت می‌شود. پس از گچ‌گیری، نوزاد باید به طور منظم توسط پزشک معاینه شود تا از قرارگیری صحیح مفصل و بهبود وضعیت اطمینان حاصل شود.

درمان برای کودک 6 ماه تا دو سال

درمان دیسپلازی تکاملی لگن (DDH) در نوزادان ۶ ماه تا دوسال ممکن است بسته به شدت وضعیت و سن نوزاد متفاوت باشد. در این محدوده سنی، استخوان‌ها و مفاصل هنوز در حال رشد و تغییر هستند و به همین دلیل درمان‌های غیرجراحی و جراحی ممکن است مورد استفاده قرار گیرند در ادامه، روش‌های متداول درمانی برای نوزادان ۶ ماه تا دوسال توضیح داده شده است:
بریس پاولیک: اگرچه استفاده از بریس پاولیک بیشتر در نوزادان زیر ۶ ماه معمول است، اما ممکن است در برخی موارد در نوزادان بزرگتر نیز به کار رود. این وسیله کمربندی پاهای نوزاد را در موقعیت خمیده و باز نگه می‌دارد تا مفصل ران به درستی در حفره لگنی قرار گیرد.
گچ‌گیری: (Closed Reduction and Casting) در نوزادان بزرگتر از ۶ ماه، پزشک ممکن است ابتدا مفصل ران را به طور غیرجراحی به جای خود بازگرداند (کاهش بسته) و سپس از گچ‌گیری برای تثبیت مفصل استفاده کند. این گچ ممکن است چندین هفته تا چند ماه باقی بماند و نیاز به تغییرات دوره‌ای داشته باشد.
عمل جراحی:
بازگرداندن مفصل ران به جای خود: (Open Reduction) اگر کاهش بسته موفقیت‌آمیز نباشد یا وضعیت دیسپلازی شدیدتر باشد، جراحی باز مورد نیاز است. در این روش، جراح از طریق برش کوچکی در پوست، مفصل ران را به جای خود بازمی‌گرداند و سپس از گچ یا بریس برای تثبیت آن استفاده می‌کند.
استئوتومی:(Osteotomy) در موارد شدیدتر، جراحی استئوتومی ممکن است نیاز باشد. در این روش، جراح استخوان‌های لگن را تغییر شکل می‌دهد تا حفره لگنی به درستی سر استخوان ران را در بر گیرد.

معاینات دوره‌ای: نوزاد باید به طور منظم توسط پزشک معاینه شود تا از پیشرفت درمان و تثبیت مفصل اطمینان حاصل شود.
سونوگرافی و رادیوگرافی: تصویربرداری‌های دوره‌ای برای بررسی وضعیت مفصل و ارزیابی موفقیت درمان انجام می‌شود.
فیزیوتراپی: پس از برداشتن گچ یا بریس، نوزاد ممکن است نیاز به تمرینات فیزیوتراپی داشته باشد تا حرکت و قدرت عضلات بهبود یابد.

برای تشخیص دیسپلازی تکاملی لگن (DDH) به تحلیل دقیق تصاویر به دست آمده از مفصل ران و ساختارهای لگنی نوزاد بستگی دارد. این تفسیر معمولاً توسط یک رادیولوژیست یا متخصص ارتوپدی انجام می‌شود.
در ادامه، نکات کلیدی که در تفسیر سونوگرافی لگن نوزاد مورد بررسی قرار می‌گیرند آورده شده است:

زاویه آلفا (Alpha Angle):

زاویه آلفا بین خط عمودی از مرکز هسته استخوان ران و خطی که از لبه غضروفی استخوان ایلیاک تا لبه استخوان ران می‌گذرد، اندازه‌گیری می‌شود.
نرمال: زاویه آلفا بالاتر از 60 درجه نرمال تلقی می‌شود.
غیرنرمال: زاویه کمتر از 60 درجه ممکن است نشان‌دهنده دیسپلازی باشد.

زاویه بتا (Beta Angle):

زاویه بتا بین خط عمودی و خطی که از لبه استخوان ران تا نوک لبه غضروفی (لبه لبریک) کشیده می‌شود، اندازه‌گیری می‌شود.
نرمال: زاویه بتا معمولاً در حدود 55 درجه یا کمتر است.
غیرنرمال: زاویه بالاتر از 55 درجه ممکن است نشان‌دهنده ناپایداری مفصل باشد.

پوشش سر استخوان ران

میزان پوشش سر استخوان ران توسط لبه غضروفی و حفره لگنی.
نرمال: سر استخوان ران به طور کامل یا عمده‌ای توسط حفره لگنی پوشیده شده است.
غیرنرمال: کاهش پوشش سر استخوان ران می‌تواند نشانه‌ای از دیسپلازی یا ناپایداری باشد.

موقعیت سر استخوان ران

موقعیت سر استخوان ران نسبت به حفره لگنی.
نرمال: سر استخوان ران به درستی در حفره لگنی قرار دارد.
غیرنرمال: سر استخوان ران جزئی یا کامل خارج از حفره لگنی قرار دارد (سابلوکساسیون یا دررفتگی کامل).

تقارن مفاصل لگنی

بررسی تقارن بین دو مفصل ران.
نرمال: هر دو مفصل ران باید به طور متقارن و مشابه باشند.
غیرنرمال: تفاوت قابل توجه بین دو مفصل می‌تواند نشان‌دهنده مشکل باشد.

دلایل و شرایطی که پزشک ممکن است سونوگرافی هیپ را تجویز کند، شامل موارد زیر است:
تشخیص دیسپلازی تکاملی لگن
وجود سابقه دیسپلازی لگن در خانواده
پوست رنگ پریده با تاخوردگی در قسمت ران
قابلیت حرکت کم یا انعطاف در یک سمت
لنگیدن ، راه رفتن روی پنجه یا اردکی راه رفتن
تولد در وضعیت پا به جلو (بریچ) در اواخر بارداری
تولد چندقلو
عدم تقارن چین‌های پوستی
محدودیت حرکت ران
طول نابرابر پاها
صدای کلیک یا تق تق
مشکلات مادرزادی
عفونت یا التهاب

چرخش پاها به سمت خارج و یا اختلاف طول پاها
محدود شدن دامنه حرکتی
ظاهر شدن چین های نامتقارن روی رانها و باسن

پزشکان معمولاً سونوگرافی لگن را برای نوزادان به دلایل مختلفی تجویز می‌کنند که شامل موارد زیر می‌شود:
این سونوگرافی می‌تواند به تشخیص زودهنگام مشکلات و ناهنجاری‌های مختلف در نوزادان کمک کند.
سونوگرافی لگن به پزشکان امکان می‌دهد تا رشد و تکامل صحیح لگن نوزاد را پایش کنند و در صورت بروز مشکلات، به موقع مداخله کنند.
با تشخیص زودهنگام و درمان به موقع ناهنجاری‌های لگن، می‌توان از بروز عوارض جدی و مشکلات در آینده جلوگیری کرد.

این روش به طور کلی بی‌خطر و بدون درد است و هیچ‌گونه اشعه‌ی مضری مانند اشعه‌ی ایکس در آن استفاده نمی‌شود. بنابراین، خطراتی برای سلامتی ندارد و می‌توان آن را به طور ایمن برای بررسی مشکلات مختلفی مانند درد لگن، مشکلات قاعدگی، بارداری استفاده کرد.
تنها ناراحتی احتمالی ممکن است فشار کمی باشد که در طول انجام سونوگرافی، بخصوص اگر نیاز به پر بودن مثانه باشد، تجربه می‌شود. اما این ناراحتی‌ها معمولاً موقتی و جزئی هستند.

دیسپلازی تکاملی لگن (DDH) یک مشکل قابل درمان است که با تشخیص زودهنگام و درمان مناسب می‌توان از مشکلات جدی در آینده جلوگیری کرد. همکاری و پیگیری منظم والدین و پزشکان نقش مهمی در بهبود و توسعه طبیعی نوزاد دارد.